Mechanizm rolniczego kredytu węglowego pozwala rolnikowi otrzymać zapłatę za dodatkowy CO2 wychwycony i zmagazynowany w jego glebie rolnej. Za pośrednictwem tego mechanizmu nabywca uprawnień do emisji dwutlenku węgla, jak na przykład firma próbująca zrównoważyć swoje emisje, płaci rolnikowi za zmiany w sposobie użytkowania gruntów, takie jak: ograniczenie orki i utrzymanie gruntu pod przykryciem przez 365 dni w roku. Zmiany te powodują wychwytywanie i magazynowanie dodatkowego węgla w glebie rolnej, za którą rolnik otrzymuje zapłatę. European Carbon Farmers jest w centrum tego procesu i umożliwia rolnikom monetyzację ich kredytów węglowych.
Poniżej omawiamy każdy z czterech etapów, które umożliwiają coroczny przepływ pieniędzy do rolnika na dodatkową sekwestrację dwutlenku węgla.
Pomiary
Pomiar sekwestracji węgla zostanie przeprowadzony za pomocą narzędzia The Cool Farm Tool. W razie potrzeby pomiary można rozszerzyć o standardowe pomiary węgla organicznego w glebie.
Metodologia
Sekwestrację dwutlenku węgla należy obliczyć za pomocą określonej metodologii redukcji emisji gazów cieplarnianych. Cztery najczęściej używane metodologie w tym zakresie to:
Weryfikacja
Po obliczeniu dodatkowej sekwestracji dwutlenku węgla obliczenia muszą zostać niezależnie zweryfikowane przez zewnętrzną jednostkę certyfikującą. Przykłady niezależnych jednostek certyfikujących obejmują:
Kiedy ocena jest weryfikowana przez audytora zewnętrznego, powstaje instrument finansowy: dobrowolny kredyt węglowy, który jest równy 1 t/CO2e (ekwiwalentu dwutlenku węgla).
Komercjalizacja
Ostatnim etapem monetyzacji rolniczego kredytu węglowego jest transakcja z nabywcą na dobrowolnym rynku redukcji emisji. W takiej transakcji kupujący płaci rolnikom za wysiłki – takie jak ograniczenie orki w jego gospodarstwie i/lub utrzymywanie gleby pod przykryciem przez 365 dni w roku poprzez sadzenie roślin konwertujących – w wychwytywaniu i magazynowaniu dodatkowego węgla w rolniczej glebie.
